Czym jest gotyk i neogotyk?
Gotyk to przede wszystkim styl architektoniczny, który powstał w XII wieku we Francji. Bardzo szybko trafił on do Anglii i zyskał tam bardzo dużą popularność, następnie zaś rozprzestrzenił się w innych państwach europejskich. Podobnie jak inne style gotyk nie ograniczał się wyłącznie do architektury – dotyczył wszystkich gałęzi sztuk plastycznych (głównie malarstwa i rzeźby), miał też swój istotny wpływ na panującą ówcześnie modę. Swoje powstanie gotyk zawdzięcza rozwijającej się bardzo intensywnie u schyłku średniowiecza kulturze dworskiej, mieszczańskiej oraz rycerskiej. Swą nazwę gotyk zyskał w epoce odrodzenia (około XVI wieku). Określenie „gotycki” oznaczało wówczas to samo, co „barbarzyński”, ponieważ zalewający od V wieku naszej ery cesarstwo rzymskie germańscy barbarzyńcy byli w większości gotami, czyli jednym z największych i najważniejszych plemion wschodniogermańskich. Gotyk, jak większość stylów architektonicznych podzielić można na poszczególne okresy. Pierwszy z nich to gotyk wczesny, kolejny – gotyk dojrzały, u schyłku zaś mamy gotyk póxny, nazywany także płomienistym (flamboyant). Okresy te nie mają sztywnych ram czasowych, są one różne dla poszczególnych państw. Wprawne oko łatwo jednak dokona rozróżnienia. Większość dzieł gotyckich, które po dziś dzień podziwiamy jest anonimowa. Niektóre nazwiska artystów są nam jednak znane. Wyróżnić możemy więc na przykład Hansa Pleydenwurffa, Michaela Wolgemuta, Wita Stwosza, Tilmana Riemenschneidera, Petera Vischera starszego, Roberta Campina, Petera Parlera, Jana Polaka czy też Martina Schongauera.
Neogotyk to zaś nic innego jak styl w architekturze oraz artystycznym rzemiośle, który formalnie do gotyku nawiązuje. Neogotyk powstał mniej więcej w połowie XVIII wieku w Anglii, trwał natomiast aż do początków XX wieku. W Europie neogotycki styl uważany był za najodpowiedniejszy do budowy niezwykle okazałych budynków użyteczności publicznej. Nie sposób zaprzeczyć, że będące ucieleśnieniem tego stylu budynki parlamentów znajdujące się w Budapeszcie oraz Londynie zachwycą niemalże każdego. Jeśli chodzi o zasługujące na szczególną uwagę budynki neogotyckie znajdujące się w Polsce warto oczywiście wspomnieć o dworcach kolejowych znajdujących się we Wrocławiu oraz w w Nowych Skalmierzycach. Na polskich ziemiach styl neogotycki miał się zresztą bardzo dobrze, tworzyło też tam mnóstwo niezwykle utalentowanych i cenionych architektów, spośród których wróżnić można chociażby Józefa Piusa Dziekońskiego, Teodora Talowskiego, Henryka Marconi, Piotra Aignera, Feliksa Księżarskiego, Alexisa Langera, Franciszka Jaszczołda, Ludwiga Schneidera, Jana Sasa-Zubrzyckiego czy Konstantego Wojciechowskiego.
Zarówno gotyk, jak i neogotyk znalazł także swe odzwierciedlenie w modzie, która od zawsze czerpała inspiracje z architektonicznych i artystycznych stylów.
Neogotyk w modzie
Pojęcie mody nierozerwalnie wiąże się ze stylem, jednak nie jest jego synonimem. Nie jest też synonimem elegancji. Pojęciem modnego określić można na przykład czyjś ubiór, ale także fryzurę, konkretny sposób zachowania, ponadto style muzyczne, artystyczne, ogólny światopogląd czy pewien konkretny sposób bycia. Ogólnie powiedzieć można o modnym stylu życia, popularnym w danym czasie, miejscu i środowisku.
Moda tworzona jest przez pewną grupę osób, inicjującą naśladownictwo czegoś. Najczęściej są to konkretne formy ubioru. W przeciwieństwie do samej mody, styl w modzie związany jest z bardzo personalnymi, indywidualnymi, oraz przystosowanymi do konkretnych potrzeb psychicznych danego człowieka sposobem wyrażania siebie. Na tej podstawie wysunąć można wniosek, że style w modzie tak naprawdę nigdy nie przemijają. Oczywiście mają one takie okresy, kiedy dominują i są pożądane i naśladowane przez niemalże wszystkich, ale ich elementy wykorzystywane są nawet wtedy, kiedy dominuje zupełnie inny styl – bowiem ludzie są inni, w inny sposób wyrażają swoją osobowość, charakter itd. Jednym z takich nawracających trendów w modzie jest styl neogotycki. Styl neogotycki charakteryzuje się dosyć mrocznym i surowym obliczem. Często zestawiany jest on ze stylem punkowym.
Styl neogotycki to głównie ubrania w czarnej barwie, uzupełnione ciężką biżuterią oraz ciemniejszym, bardzo wyrazistym makijażem. Popularne są na przykład długie aż do ziemi, oczywiście czarne sukienki, wykonane z koronki, bazujące na przeźroczystościach. Dla kobiet preferujących krótsze spódnice przemówić mogą skórzane mini, często ozdobione nitami i ćwiekami. Do neogotyckiej stylizacji dobrać należy oczywiście odpowiednie obuwie. Idealnie sprawdzą się w tym charakterze długie, wykonane ze skóry kozaki czy też botki za kostkę na stabilnym słupku. Odważne i niebojące się eksperymentów kobiety do neogotyckiej stylizacji dodać mogą mocny, barwny akcent, który przełamie mroczny klimat i na pewno nie pozostanie niezauważony. Trzeba jednak pamiętać, by był on tylko dodatkiem, nie zdominował stylizacji. Negotyk jest stylem wymagającym, ale potrafi zrobić wrażenie. Warto dać mu więc szansę.